Osmanlida Egitimin Modernlesmesi 1839-1908

Produktbeschreibung

Osmanli Imparatorlugunun gecirdigi modernizasyon ve reform süreci, kamu egitimindeki reformlarin saglikli bir degerlendirmesi yapilmadan anlasilamaz. Birörneklesme, disiplin ve etkinlik, gerek merkezde gerekse tasrada mal ve idar sistemi yeniden yapilandiran Osmanli islahatcilarinin ana prensipleri oldu. Bu prensipleri hayata gecirmek icin ihtiyac duyulan memurlar Osmanli okullarinda yetisti. Bir kurum olarak devlet okullari, imparatorluk sinirlari icindeki halkta düzen, disiplin ve verimlilik gibi fikirlerin uyanmasina yardim etti. II. Abdülhamid döneminde dinsel ve otoriter degerler yukaridaki fikirlerle birlestirilerek egitim tedrisatina eklemlenmisti. Özellikle nizam ve disiplin fikri Osmanli kamu egitiminde birörneklesmenin giderek agirlik kazanmasina yol acmis, bu egilim baskin Osmanli kültüründen farkli yapida olan pek cok etnik grup icin egitimin yetersiz kalmasi sonucunu dogurmustu. Egitim alani ayni zamanda, 19. yüzyilin kapitalist dinamiklerinin ihtiyaclariyla, milliyetciligin etkisiyle ve devletin makbul vatandas talepleriyle de baglantili olarak bicimlendi. Dolayisiyla tasrada ortaya cikan tepkilerin bu nedenleri de icerecek sekilde düsünülmesi gerekir. Selcuk Aksin Somel, egitim alanindaki modernlesme hamlesinin cercevesini ve etkisini, tasrayi da hesaba katan bir bakisla ayrintili bir sekilde inceliyor. Osmanlida Egitimin Modernlesmesi 1839-1908, Osmanli egitim ve modernlesme tarihini anlamak icin de temel bir basvuru kaynagi olma özelligi tasiyor.